۱ ـ موضوع مواد ۴۵۴ ـ ۵۰۱ قانون آئین دادرسی مدنی مصوب سال ۱۳۷۹ اختصاص به داوری دارد.
۲ ـ درقانون اصول محاکمات حقوقی مصوب سال ( ۱۲۹۰ هجری شمسی) (مواد ۷۵۷ ـ ۷۷۹) به داوری اختصاص یافته است.
۳ ـ اسفندماه ۱۳۰۶ «قانون حکمیت» در۱۷ ماده به تصویب رسید وبرای نخستین بارداوری اجباری مورد پذیرش قرارگرفت.
۴ ـ درسال ۱۳۱۸ قانون قدیم مربوط به آئین دادرسی مدنی طی مواد ۶۳۲ ـ ۶۸۱ به داوری پرداخته است.
تعریف مفهوم داوری:
داوری به معنای حل وفصل اختلاف خارج ازدادگاه با تصمیم الزام آورفرد یا افرادی که مورد اعتماد وقبول اطراف دعوی هستند، می‌باشد که به طور مستقیم توسط خود آنها ویا به طورغیرمستقیم توسط اشخاص معینی تعیین می‌شوند؛ به عبارت دیگردو نوع داوری وجود دارد؛ اولی داوری اختیاری با توافق وتراضی طرفین قبل ازرجوع به دادگاه ودومی؛ داوری اجباری که با حکم دادگاه به داوری ارجاع می‌گردد.
ـ درمورد آرای داوری امکان صدوررای به صورت غیابی در قانون آئین دادرسی مدنی پیش بینی شده است وآرای داوری حضوری تلقی می‌گردد.
نویسنده : محسن دارابی کارشناس حقوق بین‌الملل
موضوعات مرتبط: مقالات حقوقی
برچسب‌ها: ابطال رای داوری , آیین دادرسی مدنی , اعتراض به رای داوری , نرخ عدالت
ادامه مطلب